maandag 16 juli 2012

Daar sta je dan...

Dus ik met de auto met m'n nieuwe remleidingen waar ik best wel een beetje trots op was vertrokken naar Zandvoort want WGB Racing had de volgende dag weer een DNRT race. En ik had een set slicks bij me die nodig waren voor de kwalificatie.
En dan draai ik de A15 op bij de wegwerkzaamheden dus rij ook nog rustig aan. Bij 't einde daarvan geef ik gas en dat gaat gewoon goed. Even laten voelt 't alsof de auto ergens overheen rijd.
Vreemd.
Want ik heb niets op de weg zien liggen en ook in de spiegels zie ik niets.
Vreemd.

Totdat ik ineens een enorm kabaal vanuit de tunnel hoor. Ik schrik me rot en realiseer me al meteen dat 't tussenlager van de cardanas kapot moet zijn. Ik ga naar rechts en zet de auto op de vluchtstrook neer.


Gelukkig ben ik lid van de ANWB dus die maar eens gebeld. Gelukkig was 't niet druk en zou er binnen een half uur een Wegenwacht komen.
Vlak nadat ik opgehangen heb zie ik al een Wegenwacht aankomen met z'n alarm lichten aan.
Helaas... Die is al iemand anders aan het sleepen.
Maar binnen een half uur komt er idd een andere Wegenwacht aanrijden. Blijkbaar is er verderop een iets veiliger stukje snelweg met een stukje vangrail dus ik rij de auto met pijn in m'n hart met een slakkengangetje daar naar toe.
Daar aangekomen begint hij de auto omhoog te krikken met verschillende dingen (krik, luchtzak, bokjes, assteunen). Ideaal zo'n lage auto :P
Maar na een tijdje ligt hij er toch onder en is de diagnose definitief. Lager kapot gelopen. Hij besluit de as er tussenuit te halen zodat hij me naar Nijmegen kan slepen en ik niet op een afsleepwagen hoef te wachten.
Na ongeveer een uurtje vanaf de aankomst van de Wegenwacht stap ik weer in de auto en word ik naar Nijmegen gesleept. Gelukkig kan de motor wel gewoon lopen zodat ik iig rembekrachtiging heb. De Wegenwachter is geen mietje en besluit gewoon lekker 110 op de snelweg te gaan rijden. Best spannend hoor aangezien je ongeveer 4 meter achter 'm rijd en je dus helemaal géén overzicht meer hebt.
Maar gelukkig is het rustig op de weg en zijn we redelijk snel in Nijmegen.
Daar aangekomen bedank ik de Wegenwachter en bel ik m'n vader om te vragen of ik z'n auto kan lenen aangezien ik toch met de wielen naar Zandvoort zal moeten. Gelukkig kan ik de auto lenen en komt m'n vader naar me toe. Dat geeft mij even de tijd om naar de as te kijken. En dan zie je wel dat er iets gebeurd is!


Na dit oponthoud kom ik gelukkig wel gewoon aan in Zandvoort. Het is een 'iets' langere reis geweest maar ik ben er en daar gaat 't om!

Nieuwe remleidingen

Aangezien op Spa wel gebleken was dat de remmen niet echt voldeden en de volgende clubdag op Zandvoort al weer in beeld kwam werd het toch echt tijd om iets aan de remmen te gaan doen.
En aangezien ik ineens een zaterdag vrij was bleek dat de beste mogelijkheid om maar meteen aan de slag te gaan.
Dus op vrijdagmiddag vast de auto binnen gezet, stoel er uit gehaald, deuren gedemonteerd enzo zodat ik zaterdag morgen meteen met 't echte werk kon beginnen.

En na een dagje klooien zat 't er dan allemaal in, en nog een stuk netter dan ik verwacht had ook! Ik heb alle leidingen behalve die van de splitsing achter naar de klauwen toe vervangen voor koper. Die heb ik laten zitten omdat die lastig na te maken zijn en bovendien zijn dat maar 2 redelijk kleine stukjes.



Er moeten hier en daar nog wat extra houdertjes gemonteerd worden, maar meer had ik er even niet liggen.
Na het ontluchten en controleren kwam dan het moment van de waarheid:
Hoe remt het???
Dat was met het naar buiten rijden eigenlijk meteen wel duidelijk. Het pedaal was gewoon hard zoals het hoort! En das maar goed ook want de vrijdag hierop stond Zandvoort voor de deur!

Spa 27 Maart 2012

Eind Maart was het dan weer zo ver. BMWDriversDays organiseert weer een clubdag op het befaamde circuit van Spa-Francorchamps! En wie vind dat nou niet leuk :D
Dus de dag ervoor alvast vertrokken naar de Ardennen. Op het terrein van het circuit aangekomen stonden Geert, Sandy, Arno, Dik en Nynke net te wachten totdat ze de tunnel in konden rijden.
Helaas konden we nog niet de pitboxen in dus maar even een beetje rondgehangen en wat praatjes met elkaar en andere rijders aangeknoopt.
Toen we uiteindelijk wat gegeten hadden en de pitboxen in mochten snel de auto klaar gemaakt voor de komende dag en vervolgens vast wat auto's gekeurd van de rijders die al aangekomen waren.

's Avonds in ons vaste hotel geslapen en na een kort ontbijt snel naar de circuit gereden. Daar aangekomen weer snel aan het keuren geslagen. In het begin was het nog behoorlijk fris maar langzaam maar zeker begon de mist op te trekken en kwam er een heerlijk voorjaars zonnetje te voorschijn. Het beloofde een mooie dag te worden!


Na het keuren (wat altijd uitloop) zelf de auto maar eens aangeslingerd en voorzichtig een stukje gereden. Eerst op de paddock een paar keer proefgeremd omdat ik het pedaal wel erg zompig vond. Het pedaal lag ongeveer op de bodem en remkracht was er niet... Na een paar keer remmen werd het gelukkig beter en besloot ik de baan maar eens op te gaan. Dat is vooral op Spa altijd een mooi moment omdat de eerste bocht waar je op af komt meteen Eau Rouge is! En daar rij je dus op af met ijskoude slicks en remmen die je nog niet helemaal vertrouwen kan. Best spannend!
Gelukkig ging het goed en kon het eerste rondje beginnen. Het blijft mooi om op Spa te rijden alleen zou er eigenlijk wat meer vermogen in de Touring moeten zitten. Dat is wel fijn om bij Raidillon omhoog te accelereren en ook op het stuk naar Les Combes is een beetje power ook wel fijn. Maar toch mag ik niet klagen met m'n good old M20je hoor!

Na een paar rondjes waren de remmen helaas nog niet beter geworden. Er zit blijkbaar toch te veel flex in de leidingen waardoor er niet genoeg remdruk opgebouwd kan worden, wat dus weer betekend dat je niet maximaal kunt remmen. En dat heeft als gevolg dat je niet het volste vertrouwen in de auto hebt.
Gelukkig is Spa een circuit met redelijk veel snelle bochten en maar een paar bochten waarvoor je flink moet remmen.


La Source (wel scherp)


La Source (wel scherp)

Verder de rest van de dag wel veel en lekker gereden. Het weer was goed de auto deed het verder goed en er werd netjes gereden. TOPDAG dus!
Ook nog even in de praktijk meegemaakt dat slipstreamen echt werkt. Op het rechte stuk naar Les Combes kwam ik nooit verder dan 200km/u op de teller. Nadat Nynke me bij Raidillon voorbij kwam stuiven kon ik aanhaken en reed ik voordat ik extra vroeg remde (rem niet vertrouwde remmen neem je geen risico als je vlak achter iemand rijd) zomaar 210km/u op de teller! Erg leuk om mee te maken!
Het rechte stuk naar Les Combes


Nynke komt even voorbij vliegen

Raidillon
  
Raidillon

Vanuit Eau Rouge via Raidillon omhoog
Na een dag lang rijden werd het helaas toch tijd om te auto weer een beetje straatwaardig te maken. Toen de motorkap er even af ging had ik mooi zicht op het spruitstuk dat een heel klein beetje verkleurd was!

Terugkijkend was het toch echt weer een super dag, ondanks dat de remmen (die ik wel helemaal op gereden heb) niet helemaal voldeden.
De blokken waren zo goed als op en de schijven hadden hun beste tijd ook wel gehad zo te zien...


Een versleten remblok

Een heel klein scheurtje in de remschijf...

En nog eentje...
De opdracht voor de volgende clubdag is duidelijk: de remmen verbeteren :P
Nog even een bedankje voor de BDD voor het organiseren van de geweldige dag en voor de foto's wil ik graag Arno, Joost (autosport-media) en Bas (Label 89) bedanken