vrijdag 5 oktober 2012

Eindelijk een echt onderstel!

Het is al weer een tijdje geleden dat er een update is geweest. Er is zelfs een circuitdag geweest waar ik niets over geschreven heb! Heel slecht, maar dat was niet mijn beste dag dus ik had er ook niet echt veel te melden. Maar aangezien ik er nu toch over begonnen ben en er wel een gave foto van die dag is zal ik er toch even over vertellen.
Het was in een regenachtige periode dus de kans was groot dat het op z'n minst nat zou zijn die dag. Op slicks is dat niet te doen dus gelukkig kon ik een paar oude Toyo's ophalen. Dat zijn semi-slicks en daar kun je met nat weer wél mee rijden.
Dat was een goede zet want 's morgen was het buiten zeiknat en ik helaas ook want de auto's keuren gebeurd natuurlijk gewoon buiten. Toen het weer een beetje beter leek te worden en ik klaar was met auto's keuren dus toch maar de Toyo's onder de auto gemonteerd en een rondje gaan rijden.
Dat was even wennen...
Er was wel grip op de natte baan maar ik voelde totaal niet wat de auto deed. Ook voelde de Toyo's duidelijk heel anders aan dan de slicks. Na een paar rondjes en deze actie:


besloot ik maar weer even naar binnen te gaan.
Gelukkig werd 't 's middags wel droog en kon ik ook nog even op de slicks naar buiten. Dat voelde al wel beter maar er was totaal geen eer aan te behalen. De grip was echt heel erg ver te zoeken. Dat bleek ook wel uit de rondentijden want die lagen rond de 2.18. En dat is toch echt veel te langzaam! Achteraan in de E30 cup word nog harder gereden en dan sta ik op slicks en heb ik 20pk meer dan mag volgens de regelementen!

Dus werd het nu echt tijd om de auto wat sneller te krijgen. En buiten de bestuurder was er nog een heel belangrijk punt dat verbeterd kon worden. Dat is natuurlijk het onderstel!
Ik reed met een zelfgemaakte schroefset op de vooras met schokdempers waar niemand het merk van wist, (maar wél met Intrax camberplates) en achter met Koni's schokdempers en een paar oude lage veren waarvan in rust bijna alle windingen al op elkaar lagen. Dat doet dus niet veel meer als de auto zwaar belast word in de bochten. Op straat kon je al merken dat 't (vooral achter) niet veel soeps was. Bij last wisselingen kon je merken dat de achterkant er een beetje achteraan kwam hangen. Niet zoals het hoort dus...

Gelukkig kon ik voor niet veel geld eindelijk m'n (tweedehandse) droomonderstel kopen. Een AST sportline II set stond al jaren op m'n verlanglijstje, voor de race touring en en andere touring. Maarja, dat zat er nooit in totdat ik deze set tegen 't lijf liep.



Na een service beurtje bij Bas Roos zag 't er allemaal al een stuk frisser uit gelukkig!



Er zijn gelijk ook andere voorveren op gekomen. Er zaten 150N/mm veren op, das erg hard dus nu zit er 90N/mm veren op. Dat is ook voor op straat wat beter te doen.
Niet lang nadat ik de set terug had maar begonnen met de boel er onder schroeven.

Dit is wat er onderuit kwam. Hier blijk wel weer hoe slecht de winter is voor je auto...


 En zie hier 't verschil met de AST voorpoot:


Dat is toch wel een wereld van verschil.
Het er onder maken was niet zo spannend, dat was gewoon wat schroef werk. Wat spannender was was hoe 't er uit zou zien en hoe 't zou rijden. Dus toen alles er onder zat de auto weer op de grond proberen te zetten, maar dat lukte niet...


De achterpoten waren een beetje erg laag afgesteld. Dus die maar een stuk omhoog geschroefd totdat ik uiteindelijk op 't einde van 't schroefdraad zat. Toen stond de auto redelijk goed qua hoogte, maar had 't eigenlijk iets meer mogen zijn.
De uitgaande slag (wat dus voor je wieldruk zorgt) was maar 3 cm en dat zou zéker 4 tot 5 cm moeten zijn. Dus iets zat er niet goed... Een nadere inspectie van Bas leerde dat de dempers achter behoorlijk ingekort waren. Het montage oog, het huis en de zuigerstang waren allemaal kort. Leuk om extreem laag te gaan, maar dat heeft niet zo veel zin op 't circuit, vooral niet als ik thuis niet weg kan komen... Dus de dempers aan laten passen met normale ogen en huizen. Toen alles er weer onder gezet en nu staat de auto achter op de goede hoogte en heb ik nog genoeg schroefdraad over. Zoals het hoort dus.

Op straat valt me op de de auto voor soepeler is (maar dat is in de stellen) maar wat vooral opvalt is de achterkant. Die voel je eigenlijk niet meer in de bochten. Eerst voelde je altijd dat de kont iets ging doen, maar nu doet de kont gewoon wat de voorkant ook doet. Heerlijk is dat.
De volgende circuitdag (Zandvoort 10-10-2012) staat al weer voor de deur en daar zullen we eens kijken wat een goed onderstel nu echt gaat brengen!!!