zondag 11 november 2012

Nieuwe bandjes!

Aangezien op Zandvoort dus gebleken was dat m'n banden niet goed meer waren maar besloten om een setjes Toyo semi-slicks te regelen. Een nieuw setje Dunlop slicks is onbetaalbaar en ook niet heel lang bruikbaar. De samenstelling van het rubber veranderd na een bepaald aantal heat-cycles waardoor ze relatief snel hun grip verliezen. Semi-slicks hebben dat probleem niet, in de E30 cup worden ze vaak tot op de draad afgereden. Dat kan gewoon, de band blijft grip houden blijkbaar.
De E30 cup rijd op 205/50/15 maar ik heb voor 195/50/15 gekozen. Daar rij ik op straat ook op en ze zijn een heel stuk goekoper dan de 205 variant. Ideaal dus! :D
Dus de banden bij Bas Roos besteld en niet veel later gemonteerd zodat ik ze op straat even in kon rijden. Gelukkig was alles op tijd geregeld zodat ik op Spa (8 november) er al mee kon rijden!

 Ik ben benieuwd wat ze gaan doen!

Zandvoort 10 Oktober 2012

Op 10 oktober organiseerde BMWDriversDays weer een circuitdag op Zandvoort. En zoals bijna altijd was ik daar dus ook weer van de partij. Het weer was goed, het nieuwe onderstel zat onder de auto en ik had er zin in!
'S morgens eerst ingestapt bij Floortje in d'r Renault 5 turbo. Jammer genoeg was er al een rode vlag situatie dus het duurde even voor we de baan op konden. Toen we eenmaal de baan op mochten ging het best wel aardig. Duidelijk niet de snelste auto van het veld, maar daar gaat het ook helemaal niet om. Als je schik hebt is 't goed!

Daarna zelf in de auto gestapt en Merlijn als berijder meegenomen. Best spannend toch hoor zo voor 't eerst de baan op met een écht race onderstel. Wat zou het brengen? Hoe zal 't voelen op de baan? Eerst iig maar eens rustig beginnen, banden opwarmen, remmen opwarmen enzo.
Oops, toch even iets rustiger aan doen, want het is glad! Na een redelijk aantal ronden is het nog steeds glad en ik besluit naar binnen te komen.
De banden zijn niet echt schoon, dus Merlijn en ik maken de banden schoon met een verfbrander en een plamuurmes. Hierna weer opnieuw naar buiten. De schone banden lijken het beter te doen! Totdat ik in de Audi S achterstevoren sta. Er is gewoon geen grip op de achterwielen, dus toch maar weer de pits in. Daar aangekomen spreek ik Bas aan, hij heeft namelijk nogal wat verstand van onderstellen dus misschien weet hij wat er aan scheelt. Ik verdenk namelijk de schokdempers achter aangezien die uit elkaar geweest zijn. Na wat overleg besluiten we dat Bas zelf even achter het stuur kruipt om te kijken wat er mis is, ik kruip in de passagiersstoel. Ook weer lang gelden dat ik in m'n eigen auto op die stoel zat!
We rijden de baan op en bij 't uitkomen van de Tarzanbocht gaat 't al bijna mis! Ik had verteld dat ik weinig grip had op de achterwielen maar Bas had niet verwacht dat 't zó weinig was! De auto breekt behoorlijk uit, maar gelukkig kan Bas 'm goed opvangen. Ook de rest van de stint van Bas gaat met glijden en opvangen, het ligt dus niet aan mij.
Na een paar rondjes rijd Bas de pits weer in en lopen we even om de auto heen, kijken even naar de banden en voelen even aan de schokbrekers. Conclusie: m'n banden zijn te oud. De auto staat op 15" Dunlop slicks en die heb ik al redelijk lang. Té lang waarschijnlijk...
Na wat overleggen mag ik een setje 15" Toyo's R888's van Geert lenen. Die zijn redelijk vers en zouden 't goed moeten doen.
Nou, dat verschil was wel redelijk duidelijk! M'n out-lap was al sneller dan dat ik de rest van de dag gereden had! En dat was dus ook nog met koude Toyo's! Na een paar rondjes weer naar binnen gekomen om Bas en Geert even te laten weten hoe 't gegaan was. Bas was wel benieuwd dus die stapte weer even achter 't stuur en heeft me meteen even laten zien dat ik nog wel een lange weg te gaan heb wat betreft rondetijden. Maar dat maakt niet uit, ik weet nu hoe 't kan!
De rest van de dag niet heel veel meer gereden want je wilt natuurlijk niet andermans banden op rijden.
De conclusie van de dag is iig duidelijk: de Dunlop slicks moeten er uit en er moeten Toyo's voor in de plaats komen!



Merlijn: bedankt voor de tips tijdens 't meerijden!
Geert: bedankt voor 't lenen van de Toyo's!
Bas: bedankt voor 't advies en de snelle rondjes!
BDD: bedankt voor de dag!!!

vrijdag 5 oktober 2012

Eindelijk een echt onderstel!

Het is al weer een tijdje geleden dat er een update is geweest. Er is zelfs een circuitdag geweest waar ik niets over geschreven heb! Heel slecht, maar dat was niet mijn beste dag dus ik had er ook niet echt veel te melden. Maar aangezien ik er nu toch over begonnen ben en er wel een gave foto van die dag is zal ik er toch even over vertellen.
Het was in een regenachtige periode dus de kans was groot dat het op z'n minst nat zou zijn die dag. Op slicks is dat niet te doen dus gelukkig kon ik een paar oude Toyo's ophalen. Dat zijn semi-slicks en daar kun je met nat weer wél mee rijden.
Dat was een goede zet want 's morgen was het buiten zeiknat en ik helaas ook want de auto's keuren gebeurd natuurlijk gewoon buiten. Toen het weer een beetje beter leek te worden en ik klaar was met auto's keuren dus toch maar de Toyo's onder de auto gemonteerd en een rondje gaan rijden.
Dat was even wennen...
Er was wel grip op de natte baan maar ik voelde totaal niet wat de auto deed. Ook voelde de Toyo's duidelijk heel anders aan dan de slicks. Na een paar rondjes en deze actie:


besloot ik maar weer even naar binnen te gaan.
Gelukkig werd 't 's middags wel droog en kon ik ook nog even op de slicks naar buiten. Dat voelde al wel beter maar er was totaal geen eer aan te behalen. De grip was echt heel erg ver te zoeken. Dat bleek ook wel uit de rondentijden want die lagen rond de 2.18. En dat is toch echt veel te langzaam! Achteraan in de E30 cup word nog harder gereden en dan sta ik op slicks en heb ik 20pk meer dan mag volgens de regelementen!

Dus werd het nu echt tijd om de auto wat sneller te krijgen. En buiten de bestuurder was er nog een heel belangrijk punt dat verbeterd kon worden. Dat is natuurlijk het onderstel!
Ik reed met een zelfgemaakte schroefset op de vooras met schokdempers waar niemand het merk van wist, (maar wél met Intrax camberplates) en achter met Koni's schokdempers en een paar oude lage veren waarvan in rust bijna alle windingen al op elkaar lagen. Dat doet dus niet veel meer als de auto zwaar belast word in de bochten. Op straat kon je al merken dat 't (vooral achter) niet veel soeps was. Bij last wisselingen kon je merken dat de achterkant er een beetje achteraan kwam hangen. Niet zoals het hoort dus...

Gelukkig kon ik voor niet veel geld eindelijk m'n (tweedehandse) droomonderstel kopen. Een AST sportline II set stond al jaren op m'n verlanglijstje, voor de race touring en en andere touring. Maarja, dat zat er nooit in totdat ik deze set tegen 't lijf liep.



Na een service beurtje bij Bas Roos zag 't er allemaal al een stuk frisser uit gelukkig!



Er zijn gelijk ook andere voorveren op gekomen. Er zaten 150N/mm veren op, das erg hard dus nu zit er 90N/mm veren op. Dat is ook voor op straat wat beter te doen.
Niet lang nadat ik de set terug had maar begonnen met de boel er onder schroeven.

Dit is wat er onderuit kwam. Hier blijk wel weer hoe slecht de winter is voor je auto...


 En zie hier 't verschil met de AST voorpoot:


Dat is toch wel een wereld van verschil.
Het er onder maken was niet zo spannend, dat was gewoon wat schroef werk. Wat spannender was was hoe 't er uit zou zien en hoe 't zou rijden. Dus toen alles er onder zat de auto weer op de grond proberen te zetten, maar dat lukte niet...


De achterpoten waren een beetje erg laag afgesteld. Dus die maar een stuk omhoog geschroefd totdat ik uiteindelijk op 't einde van 't schroefdraad zat. Toen stond de auto redelijk goed qua hoogte, maar had 't eigenlijk iets meer mogen zijn.
De uitgaande slag (wat dus voor je wieldruk zorgt) was maar 3 cm en dat zou zéker 4 tot 5 cm moeten zijn. Dus iets zat er niet goed... Een nadere inspectie van Bas leerde dat de dempers achter behoorlijk ingekort waren. Het montage oog, het huis en de zuigerstang waren allemaal kort. Leuk om extreem laag te gaan, maar dat heeft niet zo veel zin op 't circuit, vooral niet als ik thuis niet weg kan komen... Dus de dempers aan laten passen met normale ogen en huizen. Toen alles er weer onder gezet en nu staat de auto achter op de goede hoogte en heb ik nog genoeg schroefdraad over. Zoals het hoort dus.

Op straat valt me op de de auto voor soepeler is (maar dat is in de stellen) maar wat vooral opvalt is de achterkant. Die voel je eigenlijk niet meer in de bochten. Eerst voelde je altijd dat de kont iets ging doen, maar nu doet de kont gewoon wat de voorkant ook doet. Heerlijk is dat.
De volgende circuitdag (Zandvoort 10-10-2012) staat al weer voor de deur en daar zullen we eens kijken wat een goed onderstel nu echt gaat brengen!!!

maandag 16 juli 2012

Daar sta je dan...

Dus ik met de auto met m'n nieuwe remleidingen waar ik best wel een beetje trots op was vertrokken naar Zandvoort want WGB Racing had de volgende dag weer een DNRT race. En ik had een set slicks bij me die nodig waren voor de kwalificatie.
En dan draai ik de A15 op bij de wegwerkzaamheden dus rij ook nog rustig aan. Bij 't einde daarvan geef ik gas en dat gaat gewoon goed. Even laten voelt 't alsof de auto ergens overheen rijd.
Vreemd.
Want ik heb niets op de weg zien liggen en ook in de spiegels zie ik niets.
Vreemd.

Totdat ik ineens een enorm kabaal vanuit de tunnel hoor. Ik schrik me rot en realiseer me al meteen dat 't tussenlager van de cardanas kapot moet zijn. Ik ga naar rechts en zet de auto op de vluchtstrook neer.


Gelukkig ben ik lid van de ANWB dus die maar eens gebeld. Gelukkig was 't niet druk en zou er binnen een half uur een Wegenwacht komen.
Vlak nadat ik opgehangen heb zie ik al een Wegenwacht aankomen met z'n alarm lichten aan.
Helaas... Die is al iemand anders aan het sleepen.
Maar binnen een half uur komt er idd een andere Wegenwacht aanrijden. Blijkbaar is er verderop een iets veiliger stukje snelweg met een stukje vangrail dus ik rij de auto met pijn in m'n hart met een slakkengangetje daar naar toe.
Daar aangekomen begint hij de auto omhoog te krikken met verschillende dingen (krik, luchtzak, bokjes, assteunen). Ideaal zo'n lage auto :P
Maar na een tijdje ligt hij er toch onder en is de diagnose definitief. Lager kapot gelopen. Hij besluit de as er tussenuit te halen zodat hij me naar Nijmegen kan slepen en ik niet op een afsleepwagen hoef te wachten.
Na ongeveer een uurtje vanaf de aankomst van de Wegenwacht stap ik weer in de auto en word ik naar Nijmegen gesleept. Gelukkig kan de motor wel gewoon lopen zodat ik iig rembekrachtiging heb. De Wegenwachter is geen mietje en besluit gewoon lekker 110 op de snelweg te gaan rijden. Best spannend hoor aangezien je ongeveer 4 meter achter 'm rijd en je dus helemaal géén overzicht meer hebt.
Maar gelukkig is het rustig op de weg en zijn we redelijk snel in Nijmegen.
Daar aangekomen bedank ik de Wegenwachter en bel ik m'n vader om te vragen of ik z'n auto kan lenen aangezien ik toch met de wielen naar Zandvoort zal moeten. Gelukkig kan ik de auto lenen en komt m'n vader naar me toe. Dat geeft mij even de tijd om naar de as te kijken. En dan zie je wel dat er iets gebeurd is!


Na dit oponthoud kom ik gelukkig wel gewoon aan in Zandvoort. Het is een 'iets' langere reis geweest maar ik ben er en daar gaat 't om!

Nieuwe remleidingen

Aangezien op Spa wel gebleken was dat de remmen niet echt voldeden en de volgende clubdag op Zandvoort al weer in beeld kwam werd het toch echt tijd om iets aan de remmen te gaan doen.
En aangezien ik ineens een zaterdag vrij was bleek dat de beste mogelijkheid om maar meteen aan de slag te gaan.
Dus op vrijdagmiddag vast de auto binnen gezet, stoel er uit gehaald, deuren gedemonteerd enzo zodat ik zaterdag morgen meteen met 't echte werk kon beginnen.

En na een dagje klooien zat 't er dan allemaal in, en nog een stuk netter dan ik verwacht had ook! Ik heb alle leidingen behalve die van de splitsing achter naar de klauwen toe vervangen voor koper. Die heb ik laten zitten omdat die lastig na te maken zijn en bovendien zijn dat maar 2 redelijk kleine stukjes.



Er moeten hier en daar nog wat extra houdertjes gemonteerd worden, maar meer had ik er even niet liggen.
Na het ontluchten en controleren kwam dan het moment van de waarheid:
Hoe remt het???
Dat was met het naar buiten rijden eigenlijk meteen wel duidelijk. Het pedaal was gewoon hard zoals het hoort! En das maar goed ook want de vrijdag hierop stond Zandvoort voor de deur!

Spa 27 Maart 2012

Eind Maart was het dan weer zo ver. BMWDriversDays organiseert weer een clubdag op het befaamde circuit van Spa-Francorchamps! En wie vind dat nou niet leuk :D
Dus de dag ervoor alvast vertrokken naar de Ardennen. Op het terrein van het circuit aangekomen stonden Geert, Sandy, Arno, Dik en Nynke net te wachten totdat ze de tunnel in konden rijden.
Helaas konden we nog niet de pitboxen in dus maar even een beetje rondgehangen en wat praatjes met elkaar en andere rijders aangeknoopt.
Toen we uiteindelijk wat gegeten hadden en de pitboxen in mochten snel de auto klaar gemaakt voor de komende dag en vervolgens vast wat auto's gekeurd van de rijders die al aangekomen waren.

's Avonds in ons vaste hotel geslapen en na een kort ontbijt snel naar de circuit gereden. Daar aangekomen weer snel aan het keuren geslagen. In het begin was het nog behoorlijk fris maar langzaam maar zeker begon de mist op te trekken en kwam er een heerlijk voorjaars zonnetje te voorschijn. Het beloofde een mooie dag te worden!


Na het keuren (wat altijd uitloop) zelf de auto maar eens aangeslingerd en voorzichtig een stukje gereden. Eerst op de paddock een paar keer proefgeremd omdat ik het pedaal wel erg zompig vond. Het pedaal lag ongeveer op de bodem en remkracht was er niet... Na een paar keer remmen werd het gelukkig beter en besloot ik de baan maar eens op te gaan. Dat is vooral op Spa altijd een mooi moment omdat de eerste bocht waar je op af komt meteen Eau Rouge is! En daar rij je dus op af met ijskoude slicks en remmen die je nog niet helemaal vertrouwen kan. Best spannend!
Gelukkig ging het goed en kon het eerste rondje beginnen. Het blijft mooi om op Spa te rijden alleen zou er eigenlijk wat meer vermogen in de Touring moeten zitten. Dat is wel fijn om bij Raidillon omhoog te accelereren en ook op het stuk naar Les Combes is een beetje power ook wel fijn. Maar toch mag ik niet klagen met m'n good old M20je hoor!

Na een paar rondjes waren de remmen helaas nog niet beter geworden. Er zit blijkbaar toch te veel flex in de leidingen waardoor er niet genoeg remdruk opgebouwd kan worden, wat dus weer betekend dat je niet maximaal kunt remmen. En dat heeft als gevolg dat je niet het volste vertrouwen in de auto hebt.
Gelukkig is Spa een circuit met redelijk veel snelle bochten en maar een paar bochten waarvoor je flink moet remmen.


La Source (wel scherp)


La Source (wel scherp)

Verder de rest van de dag wel veel en lekker gereden. Het weer was goed de auto deed het verder goed en er werd netjes gereden. TOPDAG dus!
Ook nog even in de praktijk meegemaakt dat slipstreamen echt werkt. Op het rechte stuk naar Les Combes kwam ik nooit verder dan 200km/u op de teller. Nadat Nynke me bij Raidillon voorbij kwam stuiven kon ik aanhaken en reed ik voordat ik extra vroeg remde (rem niet vertrouwde remmen neem je geen risico als je vlak achter iemand rijd) zomaar 210km/u op de teller! Erg leuk om mee te maken!
Het rechte stuk naar Les Combes


Nynke komt even voorbij vliegen

Raidillon
  
Raidillon

Vanuit Eau Rouge via Raidillon omhoog
Na een dag lang rijden werd het helaas toch tijd om te auto weer een beetje straatwaardig te maken. Toen de motorkap er even af ging had ik mooi zicht op het spruitstuk dat een heel klein beetje verkleurd was!

Terugkijkend was het toch echt weer een super dag, ondanks dat de remmen (die ik wel helemaal op gereden heb) niet helemaal voldeden.
De blokken waren zo goed als op en de schijven hadden hun beste tijd ook wel gehad zo te zien...


Een versleten remblok

Een heel klein scheurtje in de remschijf...

En nog eentje...
De opdracht voor de volgende clubdag is duidelijk: de remmen verbeteren :P
Nog even een bedankje voor de BDD voor het organiseren van de geweldige dag en voor de foto's wil ik graag Arno, Joost (autosport-media) en Bas (Label 89) bedanken

zondag 1 april 2012

Nieuwe uitlaat!

De uitlaat van Poging 3 klonk al langer een beetje lek. Dus toen er eindelijk eens een beetje tijd was maar eens op onderzoek uit gegaan om te kijken of er nog iets aan gedaan kon worden. Ik had namelijk het vermoeden dat de middenpijp doorgesleten was vanwege al die rottige drempels.
Niets bleek minder waar...
Het spaghetti spruitstuk was gewoon helemaal verrot. Nou wist ik wel dat het spruitstuk niet helemaal super was (ik had 'm al een keertje gerepareerd) maar dat 't zo slecht was dat wist ik ook niet.


Aangezien ik geen zin en tijd heb om 'm nog een keertje te repareren heb ik maar besloten om 't allemaal in 1 keer goed te doen.
Dus een zaterdag vrij genomen, wat spulletjes gekocht en gehuurd en maar aan de slag gegaan:



Dit lijkt een beetje veel om onder 1 E30 te maken en dat is 't ook. De oplettende kijker ziet namelijk 2 spruitstukken en 2 einddempers.
 Het oude spruitstuk maakt plaat voor een 'RVS' Raceland spruitstuk, de middendemper verdwijnt helemaal een de einddemper maakt plaats voor een Simons einddemper. De middendemper word niet gebruikt en als het goed is zou dat met het geluid ook op Zolder goed moeten komen. Vroeger reed ik met de blauwe touring namelijk met dezelfde motor en dezelfde einddemper op Zolder en dat ging ook altijd goed. En bovendien is een uitlaat zonder middendemper een stuk makkelijker te maken dan mét middendemper.

Dus begonnen met het spruitstuk te monteren. Hier vreesde ik wel een beetje voor want Raceland klinkt me nou niet echt heel vertrouwd in de oren. Gelukkig is de afwerking van het spruitstuk wel heel netjes dus dat stelde me al wel een klein beetje gerust. En wonder boven wonder past het spruitstuk ook gewoon goed! Helemaal niets mis mee gelukkig.


Vervolgens ook de balanspijp er op gemaakt:

Hierna begon het lastige gedeelte. Ik moest vanuit rechts onder de auto naar links onder de auto zien te komen aangezien de einddemper links hangt. Gelukkig had ik daar al rekening mee gehouden en had ik deze jongen gehuurd:

Op deze manier kunnen de pijpen netjes gebogen worden zonder de buis te knikken, wat natuurlijk nadelig is voor de doorstroom en dus het vermogen.
Na een middagje buigen, passen, meten, kijken en proberen zat het hele systeem er onder!
Dus uiteraard maar meteen een proefritje gemaakt om te luisteren hoe 't klinkt. Want dat wil je natuurlijk wel weten na een dag klussen!
Gelukkig is de auto nog steeds redelijk stil (tenminste, wat ik in de auto hoor dan) dus ik verwacht geen problemen op Zolder. Na de proefrit was de uitlaat ook meteen af behoorlijk verkleurd!




Helaas hangt de uitlaat nog steeds wel een beetje laag... Dat komt eigenlijk doordat de balanspijp van zichzelf al een beetje naar beneden wijst. Dan begin je al niet op de beste manier dus dan krijg je dat nooit helemaal goed.
Het fijne is wel dat de auto beter lijkt te lopen! De buizen van het spruitstuk zijn weer iets dikker dan het oude spruitstuk, hier zit een goede balanspijp in en de uitlaat heeft een wat grotere diameter dan de oude dus dat zou in theorie allemaal beter moeten zijn. Maar de enige manier om dat te controleren is een rollenbank!

Remslangen

Ondertussen is de auto al een tijdje terug van Bas Roos met nieuwe remslangen. En al zeg ik 't zelf, het ziet er erg gelikt uit!





Helaas werkt het nog niet helemaal zoals het zou moeten maar dat komt vooral door een chronisch tijdgebrek. De aan/uit schakelaar en de rest van de kabelboom werkt iig wel prima!